Finalmente chegamos o Forno dos Mouros, Cristo da Faladoira e o célebre Monte Faladoira onde hai tempo ficaban 6 tumulos; de seguido collimos cara o Candedo e o tramo final cara o Cristo do Mouraz. Tivemos bó tempo e millor final debullando uns liscos de xamón, queixo e liquido elemento no xá celebre bar das cercanías; agora que se hai que ser xustos, tiveramos unha cativa merenda onde hai anos sentabanse os catro cregos das catro parroquias tamén para xantar e para parolar ou arranxar as liortas e problemas de canda seu eido, mais non no seu emplazament orixinal, hoxendía despreciado , senón na artística, espaciosa e grande mesa de pedra que simboliza o feito dos catro curas, e que forma parte do "cercado recreativo" que tiveron a ben de deseñar e colocar, mais sen importarlles nada de paso de arranxa-la pedrafita que dera nome e sona aquel ancestral cruce de camiños.
Tamén temos que dicer que a nosa pedrafita está quedando cada dia máis desvalida; agora leváronlle as cadeas que a protexían. De seguro calquer dia ven aquel home que dixera: " Mecajoen... calquer dia veño con o meu camion e a levo deiquí!!!"
En verdade, queridos amigos, temos o pais que merecemos???
No hay comentarios:
Publicar un comentario