As cruces dos camiños polos que circunda o noso Camiño dos Arrieiros , tamén chamados "Cristos", foran unha reconversión das antergas pedrafitas que achantábanse, como xá é tradicional, o carón dos cruces de camiños.
Sabido é que unha flotilla de cregos e canteiros pagados pola Igrexa foran dun recuncho a outro polo noso noroeste peninsular para "cristianizar" todo elemento pagano que estivera desprotexido, e que non ocasionara liortas cos nativos, pois é sabido tamén que estes " restos paganos" foran reutilizados por éstos ben para fines domésticos ou ben para delimitar as suas fincas.
Asi pois toda pedrafita que atopaban, aparte de cortala para que non trascendera a sua altura coa divinidade cristián que elos protexían; aparte de deixala a un tamaño eclesiásticamente modesto, a rebaixaban ate conquerir a forma da cruz típica , simbolo da cristiandade.
No Camiño non quedan moitas cruces, algunhas de elas xá en proceso de destrucción polo seu abandono declarado . Era sabido que o noso Camiño dos Arrieiros estaba moi ben indicado, porque a cada recuncho , unha pedrafita indicaba o sendeiro marcado e abrigado que daqueles tempos identificábase con o noso camiño primitivo que andamos a estudar e que nas paxinas deste blog reflexamos os seus 42 km tramo a tramo.
|
No hay comentarios:
Publicar un comentario